«Տար ինձ ժամանակ» Համո Սահյան, վերլուծություն

Առ քո թևերին, տար ինձ, ժամանակ,Ես ետ մնալուց շատ եմ վախենում:Հուշերից որքան հեռու եմ կենում,Մեկ է, կապում են թևերս նրանք:Ակնթարթի մեջ դու կուլ ես տալիսԱյնպիսի մի նոր հավիտենություն,Որ խոսքս հազիվ հասած բերանիս,Դառնում է արդեն խորին հնություն:Դուրս հանիր ինձ այս մթին կիրճերից,Որ քեզ հասկանամ և ինձ ճանաչեմ:Փրկիր ինձ այս խուլ ախ ու ճիչերից,Տուր ինձ քո ոգին, … Continue reading «Տար ինձ ժամանակ» Համո Սահյան, վերլուծություն